Krzysztof Czechowski Krzycze.art

Animals

19 kwietnia 2020

Hej!
Jutro zmianie ulegają zaostrzenia wynikające z kwarantanny i ponownie otwarte zostaną parki, tymczasem już dziś na rozgrzewkę polecam mój set zdjęć zwierząt z Poznańskiego Nowego Zoo. Po ponad dekadzie robienia zdjęć poczułem w zeszłym roku zmęczenie materiałem. Fotografowałem przez ten czas śluby, produkty, modę, kampanie reklamowe, architekturę, prezesów, samochody, krajobrazy… ale nigdy nie interesowałem się fotografią przyrodniczą. W zeszłe wakacje postanowiłem jednak to zmienić i zobaczyć co sprawia, że tak wielu ludzi zajmuje się tym z tak wielką pasją.

No Future – Lookbook – Katarzyna Fabiańska

24 sierpnia 2017

Witajcie Blogoczytacze!
w ostatni weekend przeprowadziłem sesję lookbookową, w której starałem się złamać większość zasad, którymi kieruję się na co dzień. Użyłem ultra szerokokątnego obiektywu o ogniskowej 16mm (na pełnej klatce), przy tym fotografowałem z żabiej perspektywy, kadrując często na wysokości stawów, nie trzymałem prostego horyzontu, łamałem pionowe i poziome linie z otoczenia. Złamałem więc większość podręcznikowych zasad i bawiłem się przy tym niewiarygodnie dobrze. Zabieg ten stylistycznie dodał zdjęciom wiele energii a jednocześnie uświadomił mi jak bardzo zasady i poprawność z nich wynikająca wiąże nam ręce podczas pracy kreatywnej oraz jak uwalniające i zabawne zarazem bywa ich kompletne odrzucenie.

study of solitude

14 stycznia 2017

Witajcie Blogoczytacze!
W dzisiejszym wpisie znajdą się nie tylko zdjęcia, ale również moja refleksja na temat sesji wieloosobowych, gdzie na jednym planie spotyka się kilku fotografów i kilka modelek. Ponieważ zdjęcia od bardzo dawna traktuję jako medium, sposób na opowiadanie historii, czy przekazywanie konkretnych emocji, to w moim przypadku do tworzenia ich, potrzebna jest duża doza intymności. Dlatego też starałem się jak dotąd trzymać z dala od wieloosobowych plenerów czy warsztatów fotograficznych, podczas których kilkuosobowy skład walczy o uwagę modelki, a celem każdego jest wykonanie wariacji tego samego zdjęcia. Cała sytuacja przypomina bardziej fotografowanie celebrytów na ściance, niż poszukiwanie czegoś unikalnego samodzielnie. Z drugiej jednak strony byłem bardzo ciekaw klimatu takich imprez i po latach postanowiłem się przełamać. Okazją do tego stała się apartamentowa sesja organizowana w ramach Poznańskich plenerów TFP, ale myślę, że do podobnych wniosków mógłbym dojść po każdej imprezie w tym stylu.

Tytuł postu odnosi się oczywiście do zdjęć, na początek 'study of solitude’ Ania:
Modelka: Anna Krzyśko
Wizaż: Anna Krzyśko

Senne Panny

26 sierpnia 2016

Witajcie Blogoczytacze!
Oto najbardziej wyczekiwany/spóźniony post na blogu w jego historii. Powodów było wiele, ale chyba najważniejszym było moje zmęczenie i cały hajp, w który obrósł ten projekt. Dla niewtajemniczonych 'Senne Panny’ To mój pierwszy osobisty projekt, realizowany na przełomie września i października 2012 roku. Doczekał się publikacji w styczniu 2013 roku w miesięczniku 'Foto’, mini wystawy podczas V edycji imprezy modowej 'Mała Czarna’ (Concordia Design, 06.04.2013) oraz wystawy z wernisażem w poznańskiej Strefie Kultywator (20.04 – 20.05.2013). Zwieńczeniem była sprzedaż prac podczas aukcji charytatywnej ’Oddaj sztukę w dobre ręce’, gdzie pomogły zebrać pieniądze na funkcjonowanie świetlicy socjoterapeutycznej Nibylandia. Technikalia jak zawsze, na końcu wpisu.

Hand. Cannot. Erase. part.III

17 kwietnia 2016

Witajcie blogoczytacze!
To już ostatni wpis z serii H.C.E. ale najbardziej osobisty. Cała moja przygoda z pracą nad projektem zaczęła się od niewinnego maila od Carrie. Zapytała czy chciałbym zagrać fotografa w teledysku, nie wiedząc prawie niczego o całym projekcie zgodziłem się. Po czasie okazało się, że miałem w historii H.C.E. odegrać rolę niekochanego partnera głównej bohaterki. Pierwszego dnia zdjęć spotkałem się z Carrie i Lasse, padło kilka pierwszych klatek w studiu a my spędziliśmy razem jeszcze kilka letnich popołudni. Podczas któregoś z nich Lasse zapytał czym się zajmuję, odpowiedziałem, że już kilka lat temu szczęśliwie udało mi się zamienić pasję w zawód i pracuję jako fotograf. Chciał zobaczyć jakieś moje prace – pokazałem mu świeżą jeszcze sesję, którą wykonałem z moją Muzą, a którą możecie zobaczyć klikając tutaj.

War. War never changes.

22 stycznia 2015

Witajcie Blogoczytacze!
o tym, że historia kołem się toczy, a my uczymy się na błędach napisano już wiele, co nie zmienia faktu, że pomimo całkiem przyzwoitego doświadczenia, wciąż potrafię skopać temat jak świeżak. Na szczęście z pomocą w takich sytuacjach przychodzi niezawodny Photoshop, którym w bólach i mękach oraz kosztem wielogodzinnej pracy można wiele błędów naprawić (może nawet wszystkie! 🙂 ). Zwykle staram się pokazywać tylko najciekawsze spośród moich projektów, a chwalę się tym, że od planowania, poprzez realizację wszystko wyszło jak trzeba, ale tym razem było inaczej…

Category: Filozofowanie